TÜRK tenisinde Osman Tural fırtınası esiyor. Şaka değil... Tenisin yeni başkanı PTT Genel Müdürü Osman Tural, tenisin yeni idolü olma yolunda. Seçimin ardından bir anda medyanın ilgi odağı haline geldi. Kimi bıyıklarıyla, kimi de harcıalem tavrıyla ilgilendi. Kendine sorarsanız o 'tenisin konuşulması ve gündemde kalması' olarak yorumluyor bu durumu. Doğru da... Neredeyse Hülya Avşar'ı sollayacak. Hülya Avşar için "Benden sonraki başkan" diyor. Yaklaşım hem güzel, hem de zekice.

Buraya kadar her şey güzel. Ancak geçenlerde yaptığı basın toplantısında federasyonun hedeflerini ve planlarını anlatınca işin zor yanına geldiğini düşündüm. Ve bu zorluğu nasıl aşacağını da merak eder oldum. PTT olarak bugüne kadar yaptıklarına bakılırsa hedef koymada gösterdiği başarıyı, hedefe ulaşmada da gösterebiliyor. Dedim ya, ancak... Türk tenisinin gelişimi için herkesin yürüdüğü yola, o da düşmüş durumda. Basketboldan, voleybola, futboldan yüzmeye ne kadar federasyon başkanı varsa herkesin gözü okullarda. O da tenis oynayan çocuk sayısını artırmak için okulların kapısına dayanacak.

İşte sıkıntı burada. Okul yolu öylesine çamurlu, öylesine bataklık ki, buraya dalan ve balçığa takılmayan yok gibi. Muhtemelen onun da yolu bu bataklıktan geçecek. Ve muhtemelen o da 22 milyon gençten 2200 çocuğu lisanslı yapamayacak.

Çünkü, bu bataklığı kurutmak yerine sulayan çok. Eski bir beden eğitimi öğretmeni olarak şunu net söyleyebilirim. Beden eğitimi öğretmeni ile birlikte yürümeden bu bataklıktan çocuk çıkartmak imkansız. Onun için ne yapıp etmeli, beden eğitimi öğretmenleriyle arasına hiçbir kurumu sokmadan bu işi yürütmeli. Uygulamada karşılaşılacak en büyük problem, spor bakanlığının okullarda yürüttüğü ve beden eğitimi öğretmenini sistemden soyutlayan yöntem. Yani bu konuda tek yetkili kişi öğretmen iken, onu oyunun dışında tutarak, onun elindeki çocukları almak ne kadar mantıklı, akılcı?

Diğer yandan dışarıdan bakıldığında bu konunun birincil problemi üniversite sınav sistemi olarak görünüyor. Bu sistem sporcu yetiştirilmesinde olumsuzluklar yaratmıyor değil. Ancak sporcu öğrenci konusunda asıl problem o değil. Çünkü milyonlarca genç sınavda telef olacağının farkında. Yani bir buçuk milyon çocuktan bir milyonu deli gibi çalışıyor da şanssız bir şekilde mi eleniyor?

Hepsinin kafası çalışıyor. Bunun çok çalışmayla da bir ilgisi olmadığının farkında. Yani herkes çok çalışırsa üniversiteye girecek mi? Tabii ki giremeyecek! Çünkü kontenjan belli. O nedenle her yıl milyonlarca genç, başı kesik tavuk gibi sağa sola amaçsızca koşturuyor. Sadece bu nedenle bile milyonlarca çocuğa spor ve gelecek için umut verilebilir. İşte Osman Tural, tam da bu noktayı iyi analiz edebilir ise başarılı kariyerine bir başarı daha ekleyebilir. Aksi halde okul önündeki bataklığa saplanan diğer başkanlar gibi umutsuzca debelenir.

Cahit Yavuz - 21 Aralık 2012